Concept van " Idou "

医道 ; idou
1. de kunst/manier van geneeskunde
2. de kunst / manier van genezen
3. medische ethiek
maar meer..
" Idou " (医道) is een oudere term die de filosofie van de geneeskunde belichaamt als een "pad" of "weg", in plaats van alleen de praktijk van medische behandeling ( Iryou , 医療).
Het is diepgeworteld in de traditionele Japanse geneeskunde, waaronder acupunctuur, moxibustie, kruidengeneeskunde en wellnesspraktijken.


De term Idou bestaat uit twee karakters.
医 (I) staat voor ‘medicijn’ of ‘genezing’.
道 (Dou) klinkt misschien bekend als je bekend bent met vechtsporten als Judo of met de term Bushido . Het betekent 'pad' of 'weg'. Maar het belichaamt ook een diepe filosofie van discipline, respect en voortdurende zelfverbetering, waarbij iemands mentaliteit en handelingen in harmonie met de natuur en anderen worden gebracht.
Net zoals vechtsporten meer zijn dan alleen vechten, gaat het bij Idou om meer dan alleen het behandelen van ziektes: het gaat om de verzorging van lichaam, geest en ziel als geheel.

Ontwikkeling van acupunctuur in Japan

De basis van de traditionele geneeskunde in Japan, waaronder acupunctuur, vindt zijn oorsprong in de traditionele Chinese geneeskunde.
Oude teksten zoals de Huangdi Neijing (de innerlijke canon van de Gele Keizer, rond 200 v.Chr.) introduceerden theorieën over yin-yang , de vijf elementen en meridianen , die later via diplomatieke missies in China naar Japan werden gebracht.
In de loop van de tijd ontwikkelde Japan zijn eigen unieke stijl door technieken en gereedschappen te verfijnen.
Tijdens de Edo-periode (1603-1868) werd acupunctuur wijdverspreider, met innovaties zoals de guide tube-methode uitgevonden door Sugiyama Waichi , waardoor het inbrengen van de naald zachter en minder pijnlijk werd. Deze techniek is vandaag de dag nog steeds een kenmerk van de Japanse acupunctuur.
Over time, Japan developed its own unique style by refining techniques and tools.
During the Edo period (1603–1868), acupuncture became more widespread, with innovations like the guide tube method invented by Sugiyama Waichi, making needle insertion gentler and less painful.
This technique remains a hallmark of Japanese acupuncture today.

Een geleidebuis en een naald
Ondanks de opkomst van de westerse geneeskunde in het Meiji-tijdperk (1868-1912), overleefde en ontwikkelde traditionele acupunctuur zich, waarbij moderne kennis werd gecombineerd met oude praktijken. Tegenwoordig staat Japanse acupunctuur bekend om zijn zachte, precieze technieken en holistische benadering van gezondheid.